توضیحات
احتمالاً کمتر کسی تاکنون به «ذاتی یا تجربی» بودن یا «اکتسابی یا انتسابی» بودن احساسات و عواطف توجه کرده. انسانها غالباً احساسات را واکنشهایی درونی-فردی میدانند و ساخته شدن آنها را طی آموزش و تجربه نفی میکنند. این درحالیست که تحقیقات مِسکیتا نشان میدهد احساسات در خلال زندگی و تعاملات جمعی ما با هم ساخته میشوند. شاید به همین دلیل است که والدین در فرهنگهای مختلف از روشهای متفاوتی برای تربیت فرزندانشان بهره میبرند، که از آن میان میتوان به روش «شرم»، «تهدید»، «تشویق» و… اشاره کرد. بنابراین شرایط اجتماعی یک جامعه میتواند نحوۀ بروز یا تجربۀ عواطف را به ما دیکته کند، و اگر این امر را یک حقیقت جهانشمول در نظر بگیریم، میتوان گفت بعد از زبان، دومین عامل پیوستگی فرهنگی در جهان، احساسات هستند. در نتیجه، با شناخت بهتر هر فرهنگ، نزدیکی عقاید و صلح گستردهتری جهان را فرا میگیرد.
منتقد نشریۀ پابلیشرز ویکلی درمورد کتاب میگوید: «انبوه موارد مطالعاتی در این کتاب بسیار مجذوبکننده است. کتاب، استدلالی قوی دارد مبنی بر اینکه شرایط اجتماعی این قدرت را دارد که نحوۀ بیان و تجربۀ احساسات را به فرد دیکته کند. نتیجه، یک ارزیابی جدی و جسورانه از چگونگی رشد احساسات است.»
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.